özgürlüðün zincirini tuttu ve çýktý yola
dudaðýn bozkýrýnda;
bir uzun sokakbeyi çýðlýðý
bir deli türkü
güneþi öptü;
bursa’da kestaneþekeri satan çocuk oldu..
özgürlüðün zincirini tuttu ve çýktý yola
göz sürdükçe uzaklara;
üstün baþýn sözyeli
sesin tomurcuk doldurdu
seviþtiðinde bir aðaçla;
kozan’da pamukbiçen kýz oldu..
özgürlüðün zincirini tuttu ve çýktý yola
sevincin ýrgatköprüsü;
terin tuz huylusu
gözlerin sürdü hoyratlara
dað’da bahçe oldu;
çakalýn ceylana, kurdun güle sunuldu..
özgürlüðün zincirini tuttu ve çýktý yola
kanat çarptýkça ufuklarda;
bulutlarlan yaðmur oldu
kuþlardan düþtü karakollara
özgürlüðün ipine vurdular
ayazda...
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.