BOZULMUŞ

Bizim köyün havalarý bozulmuþ,
Turnalar çeþmeye inmiyor artýk.
Dostluklar azalmýþ,baðlar çözülmüþ,
Gurbete gidenler dönmüyor artýk.

Bozkýrýnda menekþeler açardý,
Þeyda bülbül karaduta konardý,
Cami-i lerin kandilleri yanardý,
Tok açýn halinden bilmiyor artýk.

Çardaðýn içine serdim postumu,
Haber saldým dikenlere güllere,
Aradým yollarda eski dostum u,
Dedilerki gitti yaban ellere...

Bilemedim taþýn sert olduðunu,
Þeytanýn alaca gözlüsü varmýþ.
Mazlum la zalimi ayýramadým,
Siyaset cehalet almýþ yürümüþ.

Seyre daldým esenlerin daðýný,
Çekip beni eskilere götürdü...
Çözemedim yoksulluðun dilini,
Sürükledi yýllar duman çekildi.

Hasret kaldým gidemedim ardýmdan,
Yýllar bana ümit verir oyalar...
Anlayan yok imarýndan dilinden,
Gönül koydum yol vermiyor kayalar.

Halit Macit 01/06/2010 -Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın: