Her yazýlan þiiri, sakýn þiir sanmayýn Þâirim diyen kiþi, sanat nedir bilmeli. Onun nesirden farký, akýcýlýk, duygu, ses Þiir adý üstünde, þiir gibi olmalý.
Baþarý saðlayamaz, ilmi, gönlü dar ise Hiç mümkün mü yol alsýn, mesleðe aðyâr ise? Ýnsanýn gündeminde, ne problemler var ise Okuyucu þiirde, kendisini bulmalý.
Yýrtmalý karanlýðý, yeni doðan bedirle Kendin bilen bir insan, bir olmalýdýr Bir’le Ýþte ben buyum diye, okuduðu þiirle Kendisinden geçerek, hülyâlara dalmalý.
Ýlgilenmeli her an, olan bütün dertlerle Haþir/neþir olmalý, hem toplumla, fertlerle Þefkat, merhamet… gibi, en güzel hasletlerle Sanatkârsa sanatçý, duygu ile dolmalý.
Ayrýlmaz doðru yoldan, tek baþýna kalsa da Rabb’inden ümit kesmez, günah ile dolsa da Annesinden doðarken, aðlayarak gelse de Bu dünyadan göçerken, murat alýp gülmeli…
01/06/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.