Dur öyle!
Kýrpma gözlerini bak sadece...
Bak ve öyle kal!
Ta ki ellerim omuzlarýndan tutup,
Sarsý/lý/ncaya kadar,
Baþýmý eðip,
Yüzüne yaklaþýncaya,
Nefesimi hissedinceye kadar,
Kal öylece.
Dur öyle!
Hareketsizce...
Diyemediklerimi hisset sadece.
Dinle yüreðimin sesini...
Þöyle, tüm gücümle haykýrsam,
Bir/tanemsin desem sana...
Ah bir de sen bunu bilebilsen!
Bilir misin caným demeyi ne çok sever/dim.
Herkes herkese kolayca dese de
Benim ki bir baþka...
Ýþte hakkýný vere vere aþkým/sýn!
Diyorum sana.
Dedirttin iþte,
Ve...
Bak..! yine sen,
Yine tüm yollar sana,
Dur öylece...
Kal yüreðimde...
Can/ým/da can,
Beden/im/de beden
Ve sen...
Ben/de/sin...
Aydýn
Ýst. 01 Haziran 2010
Bende yazýlma aný ve nedeniyle, önemi çok özel olan þiirime yorumuyla ruh katan Sayýn Üzümbuðusu’na teþekkür ederim.
Bu þiir yazýldýðýnda, keman ve gitar nöbetleþiyorlardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.