yazý beklerken içimdeki hazanla yaðmurlar da kalmadý þimdi hafifçe iþleyen topraða an’ýlar, anýlar da yitiyor sokaklarda güneþin solduðu akþam grotesk bir zamandý belki bu son kahkaha
saatler de durmuyor þimdi ben durdukça
sonra yürüyorum zaman eþit bir yolda ironik yalnýzlýðýmýn sefaleti yürüyor her þey umutla yelken oluyor talihini satan kuþlar limanlarda yem aramýyorlar þimdi
’hoþçakal’ diyor sana ait olmayan bakýþlar sen bakamýyorsun arkana arkanda kimse yok çünkü yok’lar içinde bir var’sýn
bekliyor bizi bu çýðlýk bu saðanak sen’i
Sosyal Medyada Paylaşın:
RIFATCHA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.