HAYKIRMAK
Bir ses çöker gecene
kesik bir el sallanýr kanayan boþluðuna
dokunamazsýn incinen rüzgara
kimseye anlatamazsýn ötesini
hecesiz kalýr sevgilerin
yalana kanmadan bir yalancý
talan etmeden olursun bir talancý
dilin kesik kalýr içindeki öfke sustukça
yüzünde bir tokadýn aðýrlýðýyla
iþitiðin her kaba sözle
yýkýlmak istersin bir çýnar gibi devrilirsin
taþýyamazsýn artýk bedenine hapsolmuþ ruhunu
sana baktýðý gibi bütün mazlum yüzlerin
su ve topraktýr hayalin
çamura bulanýr ellerin
yavaþ yavaþ maðduru olursun hayatýn
ve her sözün bir kölesi
tek tek kýrýlýr filizlenmeyi bekleyen dallarýn
hangi bahar taþýr artýk onlarý
düþen de sen olursun meçhule
arayanýn ve soranýn olmazsa
yalnýzsýn ve yalnýz kalacaksýn daha kimbilir
amacý da yok var oluþunun
izini taþýrsýn kayboluþunun
mumun ateþiyle erimektesin
her gördüðünle olursun bir yabancý
þiirlerde haykýran bir dizesin artýk
son nefesine kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.