her þeyden vaz geçtim sevmekten, nefret etmekten, ölmekten yalnýzlýðým, çaresizliðim sensizlikle daha da büyürken puslu ve sisli havalarda yýldýzlarý da söküyorsun geceden
seni düþünmemek seni unutmak için yaktým fenerleri perdeleri örttüm üzerime düþmesin diye ayýþýðýnýn sen de bir izi vardýr diye attým bütün hayelleri umutlarý üzerimden boynunu büken güller serdim yataðýma
dökülen yapraklar yalnýz býrakirken aðaçlarý bir daha yeþermemek ne acý
Sosyal Medyada Paylaşın:
RIFATCHA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.