özlerken ölmüşüm, unutmaktır intikamım

ben bir su isem dudaðýmda kýrýk aynalar
yalnýz aynalar görmeli cinnetimi
bütün kitaplar ve yutkunulan o sözler
oysa yanacak yerimiz varken ateþe
kuma, güneþin eðildiði yere söylenen o sözler




ben bir kuþ isem denize izlenen tarih kanatlarýmda
o küller anlatmalý cinayetimi
yokluða yazýlacak dil ile beden
unutmaya çalýþtýðýn sonsuzluðu ovuyor rahminde
evet yalnýz dudaklarýn görmeli cinayetimi
gözlerimde yanacak bütün þairler anlatmalý
bir tanrý figürü deðilse de bu acý
zuur ile nus ile anlatmalý...




ben bir dal isem topraðýmda gölgene doðru
yalnýz karanlýk bilmeli suretimi
boþluðuna dönmeli sensiz esrik zaman
anlatmalýsýn ayný tende düþtüðüm kýyameti
hayýr ben denisze sýðýnan bir kuþ isem
ortaköydeki bütün aynalar kirlenmiþtir
biliyorum sakladýðýn o "sevda sözleri" sözünü tutmamýþtýr
geçmiþini çiçek pasajýnda býrakan bu adam
anlatmalý býrakýlmýþlýðýn masa altýnda tuttuðu eli





us isem sustuðun o beyaz sayfalarda
babana yazdýðýn bir þiir gibi
öyle gömülüyorum bilekleri kesilmiþ bir aþka





hýrçýnlýðýn sana acý veren kaç erkekle bilenmiþ
ukalalýðýn kahpe rüzgarlarla eðilmiþ
ve sen týrnaklarýný batýrarak sýrtýma
nedensiz intikamýný büyütüyorsun
oysa bu þehir ellerine kanayacak
yüzüne dökülecek bütün sarhoþ korkuluklar
mutlu olman için sarsan da aðýný

bu beden hiç isem
yokluðum seni soracak....








Sosyal Medyada Paylaşın: