YİTİK ÜLKENİN AKILLISI
ben burada deðilim
yitirdiðim ülkemin delisiyim
üzerimde dolanýr kara bulutlar
ben her gün yaðmurlarý þiþelerde içerim…
...
ne daðým vardýr ne de ovam
ne de bir mekan tutmuþtur bedenim
ne yarim var ,ne de kapanan bir yaram
sýðýndýðým bir limandýr
sefildir sidikli ceketim…
ben burada deðilim
yitirdiðim ülkemin divanesiyim
üzerimde dolanýr gök mavi bir sema
ben yudumlarken hep onunla dönerim…
ne bahçem vardýr ne de baðým
ne de bir servete bel baðlamýþým
cebim deliktir kuruþ kuruþ akarým
hayata hep böyle azaltarak, azýtarak daðýlmýþým…
ben burada deðilim
yitirdiðim ülkemin avaresiyim
üzerimde oynaþýr kýpraþýr yýldýzlarým
ben her gün her gece
kadehimle ayýlýp bayýlýrým…
ne adým vardýr ne de saným
öyle doðmuþum böylece yaþarým
uðraþ olur diðerlerine takýlmýþsa da lakabým
sebebini sormam gider onlara karýþýrým
sonucuma katlanmýþým ya yazgýmýn
ecelsiz kefensiz topraðýma uzanmýþým..
bir ülkeyi yitirmiþ bu ülkede delirmiþim
ecelime kefenini de giydirmiþ
son yudumu da içip
yitik ülkeme ermiþim!
/son demde:
"Dudaklarýmýn söylediði her þey doðrudur…"
Dersimli meczup Hüseyin…/
ÝRFAN TEMEL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.