Ortadoğu’nun Piç Çocuğu…

Ne zaman bitecek ettiði zulüm,
Þu Ortadoðu’nun piç çocuðunun…
Bu kadar aþikar günahsýz ölüm,
Neden umurunda olmaz çoðunun…

Sus-pus olmuþ cümle Þeyhler-Emirler,
Zira malum yerden gelir emirler.
Söner istikballer yiter ömürler,
Kurumaz kaný hiç þer býçaðýnýn…

Bir yanda insafsýz saldýrý-taciz,
Bir yanda inleyen sayýsýz naçiz.
Bilmem ki insanlýk hepten mi aciz,
Yok mudur vicdaný uzay çaðýnýn…

Yaptýðý idamlýk suça muadil,
Lakin davranmaz ki “aðalar” adil.
Lanet okuyorken milyonlarca dil,
Körü bazý gözler hâlâ buðunun…

Alýp da aklýný insanlýk baþa,
Bir yol bulunmalý sulha-barýþa.
Yeðlemeli hazzý feryada-yaþa,
Beklenmeden hýrsý yer kabuðunun…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…