Depreşen Dertler
Neþeye talip oldum, dertler çaldý kapýmý
Viraneye döndürdü, yýktý çelik yapýmý
Baharýmý gözlerken, gördüm yarýçapýmý
Temaþa edenler de, bu duruma þaþtýlar.
Ne zaman düþüp kalktýn, olamazsýn farkýnda
Bak kaç delik açýlýr, üstündeki hýrkanda
Sýrtýn yere gelince, dost arama arkanda
Yan gel Osman diyerek, yiyip içip coþtular.
Pirinç alayým derken, Dimyat’lý çakýl verdi
Düþtüm elin diline, muhtar da nakil verdi
Açýldým bir kaçýna, nasihat, akýl verdi
Dost bildiklerim bile, saðdan soldan koþtular.
Ok sadaktan çýkýnca, epey uzun yol aldý
Daðarcýkta biriken, her ne varsa el aldý
Herkes közü paylaþtý, bana yine kül kaldý
Fitne fesat grubu, sýr küpünden taþtýlar.
Türlü ilaç alsam da, aksi tesir ediyor
Erim- erim eridim, bu can elden gidiyor
Sanki yetmezmiþ gibi, daha bana ver diyor
Gamla keder atlanýp, yaralarým eþtiler.
Bu garibin derdini, hiç kimseler sormadan
Depreþen yaramýn da, akan kaný durmadan
Eþim dostum ufaktan, kafa bile yormadan
Fýrsatý fýrsat bilip, düþmanýma muþtular.
Necati Ocakcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.