Karışık Ankara Havaları
zakir
Karışık Ankara Havaları
Bir intihar alacasýnda akþam oluyor.
Sular yorgun gün durgun.
"Ankara’ya kar yaðdý güller altýnda kaldý" türküsü yarýda kesiliyor.
Þimdi "Hasan Mutlucan" söylüyor.
Kol baþýnýn kýr atý þahlana dursun.
Ýþittiðime gör postallar kadife kaplýymýþ,
Mýþlý miþli zamanlardanmýþ darbe emici tamponlar.
Yortudan yor’u çekip almýþlar tu kalmýþ.
Þimdiki zaman yol yorgunu sular gibi al aþaðý,
Fularý boyundayken,
Bir þapka yuvarlanýyor yokuþtan gazellerle koyun koyuna.
"Güneþ Motel’de" satýþa geliyor ten yerine tin hükümetler düþüyor.
Sandalye sayýsý sayýsal üstünlük siyasal üstünlük dalaveresi.
Mebus alaveresi sallý selli kelli felli beyanatlar gýrla gidiyor.
Koca koca adamlar bir araya gelemezken Zincirbozan’da ayný kaderi paylaþýyor.
Sýnýrda bekleyen tarlanlar bayram ediyor.
Darbler,muhtýralar parçalý bulutlu martlar buz tutan eylüller.
Kibrit suyu özgürlüðün köküne.
Tabii senatörler tarihe karýþýyor.
Caligula’nýn atý týrýsta bocalýyor çekiliyor yarýþtan.
Filler tepiþirken çimenlerin feryadý duyulmuyor.
“Sunucu ” hava durumunu sunuyor, politkacý halký sýnýyor.
“Yüksek eyvanlarda bülbüller”ötüyor.
Yüreklerde od gözlerde hasret tütüyor.
Ufuklar sisli puslu cirit atýyor kalpazanlar korkuyor namuslu.
Vatandaþ oy diyor, soy anlýyor oy alanlar.
Yalanlar almýþ baþýný gidiyor talanlar hadsiz hesapsýz…
Geriye masat kalýyor hasat baþka bahara.
Yara büyüyor dikiþ tutmuyor yama.
Fujiyama yanardaðý yüreklerde üþüyor.
Ar daðý nar daðýnda tutuþuyor hayaller bitiyor çeliþki kol geziyor.
Demokrasi gömleði dar geliyor, ateþten gömlekler biçiliyor.
Baþbakanla, bakanlarýnýn asýldýðý diyarlarda þaklabanlar kuþ tüyü yataklarda,
Kuþ sütüyle besleniyor.
Açýlýmýn açý ortayý tay taylarýn tayýna takýlýyor.
Anayasa paketinin maketi eti ucuzlatan suyu kara yahniye dönüyor.
Ocaklar sönüyor Karadon Kömür ocaðýnýn derinliklerinde.
Televizyonlarda arzý endam ediyor erenlerle cerenler.
Analarýn yüreði yangýn yeri, siyahýn içinde ak alýnteri..
Misket çalýnmýyor, çalýnan var alýnan yok.
Solgun benzi nicedir Ankara’nýn.
Ýçindeki yaranýn merhemi olacak denizi yok.
Bir eksik etektir denizsiz, solgun benizli kent kahýrlý.
Sakinleri hýrlý sabýrlý… hýnca hýnç otobüsler gelir gider.
Bu güz mevsiminde hüzün tarlasýdýr gençlik parký.
Bundan sebep plakta “Düþen bir yaprak görürsen beni hatýrla demiþtin./
Biliyorsun seni ben sonbahrda sevmiþtim.”þarkýsý çalmalý.
Kuðulu hasedinden çatlamalý.
Solgun bir yüzü var nicedir Ankara’nýn
Güzü, çarpýmý akýn karanýn.
Altýndað bölük pörçük evler yamalý.
Çankaya maðrur yapýlarýnda gurur.
Atakule çalýmla durur bakýþlarý dört yanýnda gezinirken kentin.
Ayrým yapmayan güneþ her yere ayný vurur.
Banal iliþkiler sanal âlemde nal toplatýr aþka.
Yenidoðan baþka Çayyolu baþka.
Tuzu denize hasret kentlerden biri Ankara.
Tuzu kurularý var, yok ekmeðe muhtaçlarý ,toklarý açlarý…
Denizsizlik içinde kadim bir yara, kimi veziriazam kiminin bahtý kara.
Bir bozkýrdan baþkentliðe yolu çýkan bahtlý Ankara…
Ankara,29.05.2010 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.