Bir bulutum bu akþam, Rüzgara karþý duran, Zincirlerim kýrýldý, Ayaklarým serbest artýk, Gökten bir sevgi indi, Gönlüme oldu katýk.
Her yaðmur damlasýnda, Çisil çisil sevgiyim, Göðüs göðüs gezerim, Parmaklarým derman þimdi, Deðdiði her bir tene, Dilim tercüman bana , “Sensin” benim ezberim.
Aðýr yük taþýmak zor, Hele sevdaysa adý, Taþýt bana yarýsýný, Ben çok iyi bilirim, Hiç durmadan sýzlayan, Ýlacýn fayda etmediði, Tarifsiz kalp aðrýsýný.
Gönlüm sýrça bir saray, Dayanamaz kýrýlýr, Hiç tahammülüm yok ayrýlýða, Üzme beni ne olur, Sarýl içinde yarattýðýn, Ve ömrünce taþýdýðýn, Umut adlý varlýða.
Sýrattayým þimdi, Alt taraf katran, Kazanlar kaynýyor, Vücudumun her yerinde, Ateþ toplarý geziyor, Sinemin üzerinde.
Ne acýmasýz dünya, Acý , sevinç iç içe, Seni anlamýyor muyum sanýyorsun? “Çaresizlik ah çaresizlik” Yanýlýyorsun.
29/05/2010 Antakya/ HATAY Mehmet Ali Türkan Gece yarýsý 01.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Türkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.