Memleketim

Yine bahar gelmiþ, bizim daðlara,
Yörük çoban erken düþmüþ yollara,
Koyun kuzu meler, yoldan giderken,
Çadýr kurmuþ çoban, yeþil kýrlara.

Ardýç katran kokar, yeþil ormanlar,
Taze filiz vermiþ, güler aðaçlar,
At var merkebi var, memleketimin,
Kiþner yaylalarda, taylý kýsraklar.

Açmýþ konca güller, bahçelerinde,
Bülbüller konarmýþ, seher vaktinde,
Baðý bahçesi var, memleketimin,
Billur sular çaðlar, her mevsiminde.

Keklik seker sürü, sürü daðlarda,
Çiðdem sümbül çoktur açar kýrlarda,
Bað bahçesi pek çok, memleketimin,
Kýzlar fistan giyer, yeþil baðlarda.

Bire bin verirken, arpa buðdaylar,
Köylü mutluluktan, çeker halaylar,
Özü pek gözü tok, þu memleketlim,
Hala çekiç sallar, ve kap kalaylar.

Hele bir gezsen, vatan diyerek,
Hiç yorulmazsýn gezersin severek,
Topraðý þehit dolu, her karýþ yerin,
Yere baktýn’ mý aðlarsýn öperek.

Denizlerimiz var, masmavi suyu,
Ýnce ve sýcaktýr, altýn gibi kumu,
Neresi çirkindir, memleketimin,
Ýnsanlarý var, çok da güzel huyu.

Yüksel Þanlý er
29 Mayýs 2010-05-29
Antalya.

Sosyal Medyada Paylaşın: