AFFEYLE (YUNUSÇA) Gülce Yeni Edebiyat Akımı

Merhamet dileyip boynumu büküp
Divanýna dura geldim affeyle
Nedamet getirip gözyaþý döküp
Günahýmý dür’e geldim affeyle
Bülbül gibi zar’a geldim

Devasý olmayan veremliðimden
Yýkýlmýþlýðýmdan viranlýðýmdan
Çepeçevre saran karanlýðýmdan
Kucaklayan nur’a geldim affeyle
Ortaðý yok bir’e geldim

Dünya telaþýyla geçti günlerim
Bir avuntu saðlamýyor dünlerim
Affýna sýðýnýr aman dilerim
Rahmeti bol yere geldim affeyle
Utancým çok ar’a geldim

Ne menzile erdim ne de bitti iþ
Hep boþu boþuna hiç durmadan koþ
Emeklerim heba ellerim bomboþ
Ýki yüzü kara geldim affeyle
Her yoklukta var’a geldim

Gezip durdum riya dönen dillerde
Örselendim vefa bilmez ellerde
Taþa çundum acý veren güllerde
Her bir yaným yara geldim affeyle
Candan özge yâr’a geldim

Geminden boþanan bir hayal atý
Nasýlda çiðnedi geçti hayatý
Günahým sýrtýmda buldum sýratý
Kýldan ince yer’e geldim affeyle
Dizlerime fer’e geldim


Þematik yapýsý:

...............6 + 5
...............6 + 5
...............6 + 5
...............6 + 5
...............4 + 4






Sosyal Medyada Paylaşın: