MAVİ BİR GEMİ YAKLAŞIYOR

Niçin bu fýrtýna?
Ben ki kabul etmedim mi yalnýz kalmayý;
Kalabalýkta kalmýþlýðýn hatrýna..
Kulaklarýmda, silsile uðultusu.
Geç vardým çocukluðumu düþürdüðüm,
Harikalar diyarýna.
Hatalarýmýn girdabýnda, tatsýzlýk tadýyorum...
Sahibi olmadýðým kalplerde, yaþam arýyorum...
Niçin benim hakkým, zulmetin gaybý?
Kör þafaklarda nedir bu hayal kaybý?
Her tarafta, binbir güçlükle yýktýðým adavet.
Ruh-i Ulu hatýrlatýyor bana ’’ cenkte yok adalet!’’

Niçin bu saðanak?
Herkes için yok mudur bir tutunacak dal-budak?
Sessiz kalmayý sevmeyen sessizler!
Neden cehennem aþýklarý mükemmel olmaya uzak?
Emek ekilen umut tarlalarýnda, hasat zamaný þu aralar..
Kapanmayacak yaralar,
Ne kadar acýtsa da canlarý.
Güzel olan anýlar kadar,
Silinmeyecek geçmiþin lekeleri.
Takipçisi olacak Ben’in.
Uçurtmasý yok artýk bu veledin...
Ýmzasý silinecek çok yakýndýr;
Yeminlerime sahne olan senedin.

Niçin bu Dolunay?
Aslýnda unutup gaddarlýðý;
Ýyilik paylaþmak çok kolay!
Hararette buz tutan son aþk odam,
Bir periyle yanýp tutuþuyor!
Nihayet körpe limanýma gitmemek üzere;
Mavi bir gemi yaklaþýyor!


Ýsmail ÞANLI

Sosyal Medyada Paylaşın: