BEN BEKÇİYDİM GECENİN DERİN KARANLIĞINDA

Leylaklar kurur bahçede, tertemiz gökyüzü sude,
Yýllandýkça acý verir aþýða, yere dökülen bade.
Günahkarlar beklerken cehennemde, cennet için müsade;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda.

Her yerde içerlerdi aþýklar, gümüþ kadehte o suyu;
Ýçip içip katlederlerdi, hunharca, siyah kuytuyu.
Rüyalarda farkederken sen, el veren, ruh-i uluyu;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda.

Yavan seslerdi duyduðum, gölgelerin peþinde!
Derdi olmayan var mýdýr þu cehennem ateþinde?
Hakkýn haksýzlýða, her kuvvetli direniþinde;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda

Kaybolur þairler, þiir nöbetinde, yavaþ ve renksiz,
Hatýrlanýr gökkuþaðýnda, unutulur isimler sessiz,
Fýrat boðulurken kendi kanýna ,kalýrken nefessiz;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda

Hançer oldu nedeni,yaktýlar þahit kozalaklarý,
O hadiseyle vadiye çevirdiler, titreyen yanaklarý,
Cehenneme bilmeden koþarken, mazlumun ayaklarý;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda.

Ölüm korkutur bir an, korku getirmez fayda.
Bu mucizelerin nedeni ne Þems’tedir ne Ay’da!
Yýldýzlar seni izlerken, gece-gündüz semada;
Ben bekçiydim gecenin derin karanlýðýnda



Ýsmail Þanlý

..Yaklaþýyor vuslat, kaybolurken fýtrat.. ben beni unuttuðumda, bana beni sen hatýrlat..
Sosyal Medyada Paylaşın: