EN YAKIN UZAĞIMSIN

uzatsam ellerimi dokunabilirim saçlarýna
konuþsam dokunur sesim kulaklarýna
düþünsem içimden düþlesem anlarsýnda
ama bir o kadar uzaksýn yapamam asla


kalbim yalvarýrken bana hadi söyle diye
korkular hükmediyor bana uzak dur diye
aslýnda açsam gözlerimi sana karþý bir kere
olmuyor iþte ya uzaklaþýrsan bana an içinde


kendimce yazdýðým þiirlerde tesellim adýn
kurduðum düþlerde hayallerim anlýk mutluluðum
öyle yakýnsýnki bana olmasa ön yargýlarým
uzaksýn bana seni uzak kýlan iþte o korkularým


arada bir bana bakýþlarýnda kaybolur duygularým
kaybettim cesaretimi denizlerine hiç açýlamadým
öylesine yakýnsýnki bana söylesem belki sarýlacaksýn
ama uzak kal bana hiç olmaman olur hep ýzdýrabým


yenemedim dünü ve ordan kalan acý korkularý
sana öylesine çýldýrýrken tenim ve yüreðim
susmaya mahkum kýldým sevecek dudaklarýmý
bu yüzden uzaðýmdasýn aþamadým korkularýmý

uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın: