bir burukluk çöküyor üstüme sabah vakti ne içtiðim çay nede kurduðum düþ tat vermedi gülmedi yüzüme sevdiðim insanlar selam vermedi biri eðildi kulaðýma dilde sakýz deðil gönülde hýrsýz ol dedi
yaþadýðým karmaþýk duygularým arttý sonra , içimde saklý olan yasak aþk konuþtu bana bekliyordum ki onun gülecek gözlerini heycanla baþka gözler baktý bana dilde sakýz deðil gönülde saklý ol dedi
peki anlamý neydi sabahýn bu bulanýklýlýðýnýn ve insanlarda neden bir nefret bana belirdi herkes konuþurken bana kaçamaksý bakýþlarla bir melek bana dinle düþün dedi dilde kötü olma gönülde saklý ol dedi
daraldý içim çeliþkilere düþtüm düþündüm herzaman güldüm herkesin yüzüne asla üzmedimde iyi olmaya çalýþtýkça yoksa benmi kötü oldum dilde sakýz olma gönülde saklý ol da ben neden yapamadým
uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
eski_yara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.