usanmýþ yalnýzlýktan; tozlu taþlý kaldýrýmlar hep yazý beklemiþ.. seni beklediðim gibi mor salkýmlý sokaklar akþamlarý ayaza çekermiþ siyah kazaklý o bembeyaz kollar.. nefesinle çözülüverirmiþ; boðazýmda bir yumruk gibi düðümlenen bin yýllýk hasret kokan sevdalar.. artýk hüzünle geçermiþ ardý ardýna sýralanan cumartesileri ve pazar ertesileri ve acýmtýrak bir zaman dilimiyle esir alýrmýþ bizleri en ýþýklý ve neþeli geceleri aydýnlýk odalar karanlýk olurmuþ.. tek dolaplý,kýrýk kanepenin bozulmuþ yastýðýna uzandýðýmýzda sonra bütün bedenimi sararmýþ.. rehbersiz sol yanýmý saran aðrý ve beni benden alýrmýþ sarhoþ tebessümüyle, bir kadýn gibi içimi sýzlatan o acý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat yanıkdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.