ŞAİR CEKETLİ ADAM

Geziyor, Þair Ceketli Adam,
Geziyor ve yazýyor.

Zor týrmanýr Çamlýca’ ya,
Çamlýca kýyamda.
Atsa adýmýný iner Paþakapýsýna,
Nuh kuyusu, Doðancýlar rükûda.
Bir ara doðrulsa,
Yuvarlanýr Üsküdar’a,
Üsküdar secdeye kapanmada.

Al kaptan götür beni kýsa yoldan Beykoz’a,
Dev daðý kalkmýþ, baþlamýþ fatihaya.
Söz bende atarým simidi martýlara,
Sende bir söz ver bana,
Býrakýr mýsýn beni Beþiktaþ kýyýsýna?

Ah, ah!
Yetiþemedim Süleymaniye tahiyyatta,
Eskimiþ dizleri otura otura,
Secde izleri görünür kubbesinin alnýnda,
Þimdi selam verir saðýna,soluna.

Dertlerimiz kalkmaz bizim þaha,
Kalkarýz ancak kýyama utana, sýkýla,
Sitemde ne?
Þükürler ederiz duâda,
Her kiþide olur sitem, er kiþide ne ola?
Biliriz haddi bir secde yeter fakir fukaraya.

Þair ceketli adamýn sermayesi ne ola?
Býrak ceketini son cemaat yeri o avluya
Giyerse biri o da kendini þair sana
Gezinsin o da biraz söz sata sata.

Abdülkadir Kalay

Sosyal Medyada Paylaşın: