KALMAZ

Sevildiðin yere sýk gidip gelme,
Kalkar îtibârýn, muhabbet kalmaz.
Îtimat azalýr, küçük düþersin,
Hürmetin tükenir, müebbet kalmaz.

Zaloðlu Rüstem’den boyum var desen,
Ashâb-ý Kiram’dan huyum var desen,
Sultan Süleyman’dan soyum var desen,
Beþ para etmezsin, necâbet kalmaz.

Elâlemi deli, kendin âkil san (!) ,
Sus bâri, seni de, sansýnlar insan,
Düþsen bir çukura, bir el arasan,
Görmezden gelirler, sahâbet kalmaz.

Sözüne dikkat et, sîneyi deler,
Unutma, el ârif, insaný eler,
Karþýnda elpençe duran kimseler,
Sýrrýný öðrenir, mehâbet kalmaz.

’ Laf taþýma sakýn, gerek taþ taþý,’
Sebeb-i minnettir, sakýnma aþý,
Býktýrma dostunu, çatmasýn kaþý,
Belki selâm kalýr, bak sohbet kalmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın: