Hicran Koydum Adını

Arada bir uðra, terk edilmiþ gönlümün ücra atölyesine
Sönmeyen bir külün enkazlarýnda sokul tenimin terine
Bir gökkuþaðý çaðýr evrenden, yükle aþkýn kürelerini
Geç içime, yuvarlanarak yerleþ yüreðimin can evine.

Ömür sarayýmýn odalarýnda bir kadýn, bakýþlarý ay
Usundaki sarsýntýlarla sarmala, ürpersin yatakta yay
Sýðýn bedenimin gelgitlerine, çatlasýn dinlencedeki fay
Doldur tenimin oyuklarýný, sensiz hiç yaþamamýþ say.

Kuþlar gece boyu kanat çýrpsýnlar, yað tenime aþkla
Aþ patikalarýmý, coþkunun demini sür yar avuçlarýnla
Kurusun bataklýklarým, sürgün gibi að sevda aðacýma
Sonsuzluk gelgitlerimi bitir, dil ol yüreðimdeki yaþlara.

Asýrlardýr sökemedi kimse hüznün yangýnlý yapýsýný
Dar bir odadaydý mutluluk, isyanla sývadým duvarýný
Kelepçeler imal ettim hýþýmla, yýktým mutluluk adasýný
Hicran koydum adýný, bitti yüreðimde bekleyiþ molasý.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: