geçit vermez daðlarýn, geçit açmýþ tünelleri nasýl duymayý beklerse lokomotif seslerini ben de iþte öyle bekliyorum senin sesini. . . bazen sýrtüstü uzanýp, gözlerim gökyüzünde ya da kulaðýmý dayayýp, paslý raylar üzerine gelecek mutlaka, gelecektir diye. . .
. . .
ah benim sevdiðim, ah benim üstüne akþam güneþi düþmüþ yamacýmda açan, dað çiçeðim þimdi çaldýðý ýslýkla kimi çaðýrdýðýný bilmediðim, bir orman sabahýnda yerlerde mevsim örtüsü, iðne yapraklý aðaç dallarýnda seni arýyorum, çifte kavrulmuþ yalnýzlýðýmla.
/bir dalýn daha basýldý üstüne duydun mu, ben deðilim deme üzülürüm/
ah benim iki gözüm, ah benim hayýrlara yorulmaz düþlerimin çözümsüzlüðü, kördüðümüm bir tutku kamçýsý þaklayýp yüreðimde, uyanýnca geceleri kan-ter içinde alfabesiz kalemimle boþ býrakýlmýþ, kareleri oluyorsun bulmacalarýmýn çaresizliði tazelenen sensizliklerimle.
/soldan saða iki deðil kapýnýn ardýnda biri var, sen deðilsen girme içeri/
iþte böyle canýmýn içi, iþte böyle bütün sazlarýmda senin notalarýna vuruluyorum, mýzrap gibi ama ne akortsuzluðum umurumda, ne de anlaþýlmaz oluþu sözlerimin bir þimþek olup tam ortasýndan, çevirmezsen eðer gecemi gündüzüme, bil ki mavisi bile ölecektir denizlerimin.
/sahi, sen bana hiç tarif etmemiþtin, bu emzirdiðine mi benzer kýyamet/
vay sesi deli hasret, vay sesi hele þu kara kýþ bir geçsin de bahar gelsin diyen, aðýr esaret bak bahar geldi de geçti bile, rengi solan dallar ve kuþlardan biliyorum görüyorum denizler dalgalarda boðuluyor, bulutlar gökyüzünde intihar ben su verilecek çelik gibi, sesini bekliyorum.
. . .
kayýp ada koylarýnýn, koynundaki kayýp sular benden size geliyor bu fýsýltýlar, bu çýðlýklar siz de duyun daðlar, taþlar, ormanlar. . . yýldýzlarý kaybederken, gecenin karanlýðýnda kimsesiz yakamozlarý boðarken, derin sularda belki bir ses, haydi bir ses. . . olur ya. . .
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.