I.
yaðmurla düþersin vahþetime
her damla ile ýslanan kirpiklerin kýzlýðý bozulur
tüm iyi niyet sözcüklerin resmi geçididir oysa küfür
efil efil estikçe ayýplar
ýþýksýz bir tünelin sonunda bekleyen namusu
kitapsýz bir kavmin müjdecisi peydahlar
sen
akýl almaz bir hezeyanýn
kýsýr döngüsü
ateþle sarmaþ dolaþ
külü ile durmaksýzýn oynaþ
- gidiyorum…bu son…gidiyorum
- zor gelen kolay gidermiþ
II..
uçuk akþamlarda
çok sesli þarkýlar
kenar mahalle aðýzlý seviþgen ruhlar
telaþlý ve utangaç beklemek yasak
iki yüzlü masallarýn girizgahýna inat
týngýr mýngýr sallanýyor iþte hayat
ben
cinsine ihanet eden þeytan
ikrârsýz ve imkansýzlýðýn yolcusu
geç verilmiþ bir aþk’ý
geç verilince solladým
- anlamýyorsun…böylesi daha adil
- merak ediyorum…o teraziyi nerenle tutuyordun
III...
takvimlerin biçtiði zamansýzlýðýn kanlý ellerinde
kendine ait bir teselli ile görmüþtüm
ibret anlarýn henüz gerçekleþmemiþ
intihar suskunluðu gözlerini
gece seviþmelerinin
birinci baskýdan girdiði renkli gazete sayfalarýnda
sen
malum manþeti atarken dudaklarýnla
öl desen
ölenlerin ölüm ilaný döþenirdi
sessizlik yemini etmiþ ranzasýz yataklarda
- o küçücük aklýnla hakaret mi ediyorsun
- lütfen ama…biraz da çalýþmadýðým yerlerden sor
IV....
bir vakitler beyaz çarþaflar da
sanýrým yalandan aðlayýþlarýn arefesinde
piþmanlýðýn koynunda sabahlayan huzur
ýslah edilmeyi bekleyen ayyaþ piçlere
ve onlarýn adaþlarý hiçlere
meze niyetine sundu kirliliðini
ben
güneþ battýðý geceyi yakarken
aþk’ýn ýþýða dönüþünü gördüm
sesimi ömrünün meydanlarýnda buldum
son sözlerim kurþuna dizildi “kal” diyemez…
- sus artýk…acýyorum sana
- niye ki…! sen tanrý mýsýn