Düş Düş Üstüne
Sözler duydum, sesler duydum,
Makam zirgüle...
Durak verdim nokta ile virgüle,
Kulak verdim ölümün küçük kardeþine.
Gözler gördüm,
Ben düþümde gözler gördüm,
Ben düþümde düþler gördüm.
Zümrüt idim sen ise Anka,
Sitemim aradaki Kaf Daðýna.
Kara gözlerin derinliðinde,
Elmas madeni var görünende,
Topraðýn derininde,
Kömürün ötesinde,
Ben gözler gördüm,
Ben gözümde gözler gördüm.
Göz, hicaz peþrevinde...
Düþ mahkûm düþler evinde,
Yapayalnýz, garip, düþler elinde.
Düþ düþ üstünde,
Göz var göz içinde,
Söz var söz önünde,
Hepsine yer var gönül evinde,
Gel ki, düþler kurtulsun düþlükten,
Gel ki, ben sensiz düþü istemem.
Abdülkadir Kalay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülkadir Kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.