SALINCAK ALTI
Yere deðmez ayaklarým sallanýrým bir salýncakta
Salýnýrým kolon kolon baðlanan aðaç dalýnda
Toprak akar altýmdan sucasýna
Akar, akar – dere, dere – nehir, nehir
Âdemoðlu Âdemler akar.
Bir kuru heves düþmüþ topraða tohumcasýna
Fide olup baþ çýkarmýþ boy uzanmýþ adamcasýna
Suyu görmüþ içmiþ içmiþ kanarcasýna
Bu tarlalardan nice âdemler bakar.
Vakit gelir sararýr baþaklar
Bir týrpan koparýr toprakla baðý
Döner düven döve döve ayýrýr sap ile baþaðý
Dökülür deðirmen taþlarýna sýra sýra
Buðday diye çiftçi ne âdemler satar.
Çekilir ekin ufalanýr uncasýna
Dolar çuval yüklenir yükler hara hara
Bir damla su bir zerre maya ile tutar maya
Hamurkerler nice âdemler karar.
Açýlýr kapaklar atýlýr odunlar
Köz olur harlanýr ocaklar
Silinse de tozlar silinmez hararet
Nerde kimde imiþ maharet
Uzanýr tahtaya hamur somuncasýna
Fýrýncý usta ne âdemler yakar.
Kurur kalan dilim de olsa veya lokma
Düþer elbet kýrýntý açýlmýþ sofranýn altýna
Sen kendini kesmeden çekmeden
Karmadan yanmadan kalmadan düþmeden
Âdem mi oldun sandýn?
Sen her gördüðünü âdemden mi saydýn?
Kendi kendine dimdik direkçesine
Niceleri nice âdemler çakar.
Ne fark var salýncaðýn altý ile üstünde
Ne baþ göðe deðer ne ayak basar topraða
Bir boþlukta uçarcasýna
Baðý tutan dal olmasa
Âdemler pazardan pazara âdem mi satar?
Abdülkadir KALAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülkadir Kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.