eski Ýstanbul neredesin? gençliðimin Ýstanbul’u böylemiydin!. taþýn topraðýn altýn deyip geldiler þaþýrdýlar! sen neymiþsin Ýstanbul’um dediler güzelin talihi çirkin olurmuþ derler güzelliðini tek tek soldurup saçýný baþýný yoldular sýrtýna taþýyamayacaðýn yükü doldurup kalabalýklar binalar altýnda ezdiler be! ezdiler...
her gün sokaklarýný kazdýlar köstebek yuvasý yaptýlar çukurlarýna düþenler ya sakat kaldý ya mezara kondular..
mevsimlerin bile deðiþti ne yaðan yaðmurun ne de karýn tadý kalmadý diz boyu çamura daldýk su baskýnlarýna uðradýk zelzelenle savrulduk üstten makyajýný yaptýlar alt yapýsýz koydular...
dayanýlmaz trafik kargaþanla her bir cadde , sokaðýnla çeþit çeþit insan manzaranla asýk suratlar mutsuz yaþamlarla çýðrýndan çýkmýþ sapýklarýnla televizyon kanallarý Ýstanbul gecelerinde kimin eli kimin cebinde sinemaskop rezalet var tüm bunlara özenen binlerce gençliðim var..
artýk sende yaþayamam yordun beni baþedemem aklýmý kaybetmeden saðlýðým yerindeyken þehirli deli denmeden pýlýmý pýrtýmý toplayýp sana elveda diyeceðim..
Bahar Tülay Kýran 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.