ZAMBAK GÜLÜŞLÜM ....

Zambaklar açarken görmüþtüm seni
Rüyalarýma davetsiz girmiþtin
Bir bahar akþamý ay doðarken
Yýldýzlarý dikmiþtim karþýma
Gülümsemiþti yakamozlar geliþine
Bahtýma güneþ gibi doðmuþtun
Sevmiþtim dupduru aþkla seni sevgilim...


Militan duygularým isyanlarda fýrtýnaydý
Küskündü yüreðim acýlarýma
Sokaklar isimsizdi yalnýzlýðýma
Adýmladýðým sahil boylarý aþka sürgündü
Senelerim nasýl da virane olmuþtu
Güzlere mahkumdu mevsimler
Kaybolmuþ sevdam kaldýrýmlarda bir hiçti!


Sessizliðime bir sendin ses verenim
Hayatýn son duraðýna ilk gelenim
Tuttun elimden, yürüdük sevda yollarýnda
Kýr çiçekleri ile süsledin saçlarýmý
Gecelerime baharlarý getirdin
Ölmez aþkýma ayrýlmazlýk yeminleri ettim
Allah’ým yüzümü direniþimle güldürdün!..


Bahar Tülay Kýran

10 Eylül 2009 Perþembe


Sosyal Medyada Paylaşın: