Bir sonbahar sabahý, cama vururken yaðmur damlalarý Bir adam izler sokaðý, sokak boþ... Yavaþ adýmlarla yönelir masasýna Masada eski bir kitap, bir defter Defter boþ...
Yazýlamaz anýlar; Suskunluklar güne, yalnýzlýðýn düþüncene girmiþse Ancak damlalarda aranýr hayat Anýlar damlalarda yeþertir tohumlarýný "Tamam"dersin Binbir duyguyla koþarsýn masana sayfalara sarlýrsýn Bir çýðlýk yükselir uzaklardan Sayfalar kýzar Dokunamazsýn...
Tanýmaz seni zaman Ýter! Ýstemez dokunmaný Bir kýzgýnlýk, yabancýlýkta görürsün bakýþlarýný "Ben" dersin sadece "ama ben"...
Ututulursun. Cümleler küser, anýlar küser, hayat küser. Dökmezsen satýr satýr içini ve geçmiþ yüz tuttuðunda unutulmaya Kýrýlýlýr bir gün kalemin Cümleler öksüz kalýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.