Geçtikçe uzayan asfalt yol çizgilerinin izinde Geçmiþimden parçalar bulurken ben Ve içimde uzayan o çizgiler kadar büyürken özlem Sanrýlarýn söylediðini dinle Gitme...
Ölümün nefesinin buðusu penceremde Ardýmda annemin sesi Yoculuklarý sevmezsin sen...
Severim anne. Kaçýþlarýmý bilirsin sen Yalanlarýmý Düþlerimi Acýlarýmý Peþinde kocaman ölümler býrakmýþsam eðer Ve damarlarýmda ölü sanrýlarýn kaný dolaþýyorsa halen Kaçarým... Bilmediðim insanlarýn küf kokan yataklarýnda uyanýrým sabaha Piþmanlýklarýmý unutur devam ederim. Her gün baþka bir ruh giyerim bedenime Yol kenarýna atarým sonra Dinlemem sanrýlarýmý Dinlersem susarým, dinlersem siluetim gider ben kalýrým...
Geçtikte uzayan asfalt yol çizgilerinin izinde Geçmiþimden parçalar bulurken ben Ve içimde uzayan o çizgiler kadar büyürken özlem Sanrýlarýmýn sesi sus, sanrýlarým susuz Sanrýlarým yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.