Bi þair öpse beni;
Sýkýlmaktan yüz bulsa sýradanlýðým
Çýtýrdasa
Kuru bir dala basar gibi duygularým.
Mahcupluðundan çekimserleþse kaygýsýzlýðým
Ters dönen fincanýmda, düzleþse tüm hayatým...
Bi þiir öpse beni;
Utansa kelimelerim acizliðinden,
Bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrýný öðrendiðim yerden çekip gidemesem ..
Devam etsem umutlarýma bittiðim yerden...
Bir sen öpsen beni
Ýstanbul’un gözlerinden öper gibi
Bi Sen öpsen...
Kahve fincanýndan deðil
Býraktýðýn dudak izlerinden...
/ Aþk’a (iþ)im ’düþünce’ anladým...
Bir telve eksilse de kahvemden
Bana ölüm yok !
Dudaklarým bu kadar yanmýþken /
G.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.