Gözlerimiz yýldýzdý! Ve biz, Ýzlo’nun doruklarýnda yýldýzlara kurþun atmýþtýk.
( Aþk, 7,65 ’ likmiþ. Oysa sýnýrsýz sanmýþtýk ! )
Yay kemanda geziyor þimdi, Acýlar kalbimizde. Bizde mi lanetlendik yoksa Sisyphos ’un azabýyla? Her gece ayný boðuluþ. Bu üstümüzdeki saklý kalmýþlýðýn azimeti neden ? Korkuyorum yaþamaktan. Senden...
Ben; Saati kurulmuþ aþklarýn, Saniyesi, zamanda kaybolmuþ bozuk pili...
( Yüzyýllýk yalnýzlýðýmla sevmiþtim seni )
Talihim gibi konmuþtun omuzlarýma. Hayatla, kýyasýya bir oyun oynuyordum. Sevgili Maxel Mirzam! Bir þiir yazýyor, Sana iki karalýyordum.
Sen gözlerini kapayýnca, Gece kýnýndan, Ben canýmdan sýyrýlýyordum...
Þimdi ak düþerken gecenin saçlarýna (!) Gitmeliyim. Bir sigara içimlikte olsa Yalnýzlýðý yaþamaya
Aþk dediðin neki ? 7 göbek, 9 düðün. Rahimde yazýlýyor. Aþk dediðin gözyaþýna muhtaç. Öyle birden gelip gitmiyor...!
( Geceler bir sarhoþ gibi koynumda sabahlýyor. Aðlarken hýçkýrmýyorum. Sessizce ’kan’ kusuyorum...! )
Gülþah Kolsuz Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Masal Kadını Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.