Baþým belaya girer,
Hangi vakit sussam seni...
Bir kurþun gibi söz
Bir ömrü mezara veren...
........................ Niobe’nin kýzlarý kadar taþ,
........................ Aðaçlar kadar adaða açýk,
........................ Ve mumlar kadar umuda yalancý...
(( Yeter! Yakma Canýmý Artýk..! ))
Dikiþ tutmaz yamalarýmda öðrendim;
Güvensiz birlikteliklerin aksine,
Güvenilecek yalnýzlýklarýn varlýðýný...
........................ Kalansýz susmalarda,
........................ Satýr satýr okyanuslaþtýðýný sözlerin...
Yüklenmeden çileyi,
Acemi akýnlar düzenledim hayata...
Cýmbýzladým tüylerini,
Kývrým yerlerinden düðümledim...
......................... Yanaklarýma gölgeler düþtü,
......................... Aðladý çocukluðum...
Çatý altlarýna sakladým öfkemi.
Nikotinsiz bedenimi,
HAkim kýlcallarýma...
Kim söndürdü ýþýklarý ?
Korkuyorum..
Karanlýk efendi olmuþ sokaklarýmýzda.
Gel, sokak yüreklim..
Ürküyorum...
........................ Gün örter kapýlarýný yüzüme.
........................ Aðlar çocukluðum...
Ardýndan,
Sakarya sokaðýnda arabesk bir duman.
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere..
Bu kentin künyesi belli artýk !
Ve susuþun...
Senden giderken,
Aklýmda ellerin sýcacýk kalsýn..
Ve devriyeler bassýn,
Karartýlmýþ evlerimi yine...
........................ Taa içre her lahza tutuþuyor bedenim.
........................ Desem ki afakanlardayým.
........................ << Gelmez misin biraz ? >>
........................ << Deðiþmez misin bana ? >>
(( Kim Bilir...Daha Kaç Kez Geçerim Rüyalarýndan ??? ))
Bastý bu cümle ayaðýma.
Titredi balýmdan telim.
Sýrça köþklerimin camlarý battý yüreðime..!
Asýlý kaldý gecem,
Asur’lu tüccarlarýn yaktýðý boynuzlarýn ateþinde.
Susa kaldý..
Yavuklusu gelmeyen,
Hatti ’li kýzlarýn gergeflerinde...
Daha az seviyorum seni.
Azala azala...
Usul usul sis iniyor,
Aramýzda kopan zamana..
........................ Yüreðime, yumruk atma bahanen kalmýyor artýk..!
........................ Hazan konçertosunda,
........................ Ekim bana, ben sana ekiliyorum yine...
Gözleri öpülesi yýldýzlar,
Aydýnlatýrken gecemizi
Tut kolundan getir.
Al getir sevme(me)lerimizi..
Ayýþýðýnda toprak iþleyen ýlgat kadýnlardan...
(( Þehvetin Ülserinde, Sindiremiyorum Yabancý Dokunuþlarý ))
Yaralý artýk güvercinim.
Manifesto veren kaptaný yorgun kalbimin.
Ve yanýyor içimdeki adres...
Sevmekle yakýyor,yanmakla kanatlanýyor
Maviye düþen güvercinim...
........................ Bir beden büyük geliyor sevdan,
........................ Giydiremiyorum aþkýnýn elbisesini üstüme...
Baþýmda sonsuz aþkýn sarhoþluðu
Loþ lambalar içinde sensizliðin özlemi.
Gözümde,
Bir tren rayýndan geçiyor gözlerin..
Islak yollar alýp götürürken ismini...
........................ Aþklar boyu pedal çeviriyor,
........................ Yoruluyor çocukluðum..!
Oysa,
Terasý maviliklere bulanacaktý pazar sabahý evimin.
Basmaktan korkmayacaktý ayaklarým,
Fikrinin ,
Geniþ kalibreli gül bahçelerine.
Dolunayýn ipeksi çýðlýðýnda aðýrlayacaktým,
Saf pamuktan kalbini...
........................ Dayanýksýzým..
........................ Dayanaksýzým..!
Þimdi ,
Düþerken zühre yýldýzý gözlerime,
Dokunmayýn !
Býrakýn giyineyim,
Düþ(üþ)ün lacivert harmanisini,
Hüznün eteklerinden..
Dokunmayýn !
Umudu dokuyan yaralý örümceðim ben.
Ruh maðaramýn,
Kavanoz diplerinde...
........................ Dokunmayýn..!
........................ Aðlarým..!
Gülþah KOLSUZ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.