* Söylesene *

Mademki beni býrakýp gidecektiniz
neden gizlediklerinizle yaþadýnýz birer birer
sakýn aldanmayýn, baþý boþ esintilere
bu kent üþüyor, parçalanmýþ karanlýklardan


Hep dikenleri sevdin deðil mi? bir de yalanlarý
dertli turnalarýn geçtiði yerdir, toroslar
uzat ellerini, tut kanatlarýndan
seyret bir bulutun gölgesinde
sabah kokulu çoban yýldýzýný


Söz vermiþtin, gelecektin ya her mayýs’ta Altýnyunus’a
hani yeniden merhaba diyecektin kýyýdaki sandallara
anýlara ayýracak vaktin yoktu hep
usum titrerken benliðimde, zincirlere vurulmuþ bileklerim
ne dün, ne de bügün,farklý biriyim
en ince yerinde baþlýyorum, geçmiþi anlamaya.



Gördüðüm her ihanetten sonra
akordu bozuk sazlar gibi çýkýyor sesim;
makamlardan ne varsa hepsini susturdum
çýkýyorum sessiz vadilerden
þimdi uyusam eteðinde, bir çamýn altýnda
hangi þarkýyla uyandýracaksýn beni
demek ki;
böyle oluyormuþ, aþklarýn en güzeli
söylesene ey vefasýz
biz o eski sevdalarý nerde unutuk



Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
9.5.2010
Saat.13.15

Sosyal Medyada Paylaşın: