ibrahimkaya
Adını Söyleyemedim
ibrahimkaya

Adını Söyleyemedim


Adını Söyleyemedim

Eski defterde sana şiirler çizdim
Berra dedim, hacce, leyla dedim
Gözlerine sahte cennetler gizledim
Yinede adını söyleyemedim

Söyleyemedim bağıra bağıra
Adın haram oldu dudaklarıma
Sensiz günler düştü takvim yapraklarına
İsimsiz mektuplar düştü sandığa

Adın sır oldu yağmurlarda sevgili
Kimselere söyleyemedim ismini
Anılınca yakar hala sevda yerimi
Adın bende gizli

Adın gibi vakitsiz, sevda yerime düştün
Ve adın gibi vakitsiz, sensiz düştüm
Kaldırımlara yağmurlarla düştüm
Kaldır beni, üşüdüm...

Şehir bu gece sessiz
Sokakta kaldırımlar kimsesiz
Gözümde yaşlar adın gibi vakitsiz
Gözünde efsunlar giz

Sen ağlarsan şehir yağar
Kaldırımda bir çocuk vakitsiz yanar
Gün sensizliğe oynar...
Arasan kıyı kenar
Vakit geç, bulamazsın yar

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.