Temmuzda Üşümektir Şiir

Sevgiliye bir mektuptur þiir
Vuslatý olmayan hasretin bir açýlýmý
Ve "sensizin teki" olmanýn bir diðer adý
Sensiz düþünce çekilen bir gönül ahý...
Þiir, sensin sevgili...

Hani nisan yaðmurunda
Topraðýn kokusunu çekersin ya
Birde yanýnda sen kokunca
Memleket kokusuna benzer ya
Ýþte senin kokun eksik olduðunda
Gurbet kokusu olur ya
Ýþte o anda gözlerim
Ülkemin nilleri gibi bereketlenir
Ýþte buna ben þiir derim

Belki de sevdaya karþýlýk alamamaktýr
Kapýlarý aralayýp
’yalan söylediler sana, beni kurtar’
Diye rüyalarda haykýrmandýr þiir

Þimdi oturmuþ simidimi yiyor
Çayýmý yudumluyorum
Ayný yerde...
Eski günler yâd olabilsin diye
Ne kadar yavan ne kadar tatsýz
Oturuyor içime yediðim her lokma
Kocaman bir sensizlik yudumluyorum
Yokluðun kaplýyor her aný
Simidi anýlara bandýrýp, sensiz yiyebilmekmiþ þiir

Temmuzda üþümektir þiir
Zemheride yanmak
Aynalarda saçlarýný ak görmeye alýþamamak
Belki de siyah beyaz fotoðraflarda kalmakmýþ þiir
Belki de el ele gezdiðimiz sokaklarý
Sensizlikle kol kola gezmek
Belki de sana yazabilmektir þiir



Ýbrahim Kaya

Sosyal Medyada Paylaşın: