Adını Söyleyemedim
Eski defterde sana þiirler çizdim
Berra dedim, hacce, leyla dedim
Gözlerine sahte cennetler gizledim
Yinede adýný söyleyemedim
Söyleyemedim baðýra baðýra
Adýn haram oldu dudaklarýma
Sensiz günler düþtü takvim yapraklarýna
Ýsimsiz mektuplar düþtü sandýða
Adýn sýr oldu yaðmurlarda sevgili
Kimselere söyleyemedim ismini
Anýlýnca yakar hala sevda yerimi
Adýn bende gizli
Adýn gibi vakitsiz, sevda yerime düþtün
Ve adýn gibi vakitsiz, sensiz düþtüm
Kaldýrýmlara yaðmurlarla düþtüm
Kaldýr beni, üþüdüm...
Þehir bu gece sessiz
Sokakta kaldýrýmlar kimsesiz
Gözümde yaþlar adýn gibi vakitsiz
Gözünde efsunlar giz
Sen aðlarsan þehir yaðar
Kaldýrýmda bir çocuk vakitsiz yanar
Gün sensizliðe oynar...
Arasan kýyý kenar
Vakit geç, bulamazsýn yar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.