....SENVEBEN....
Sen, hep de suiistimal ettin gönlümü
Büyü mü yaptýn, erittin tüm bedeni,
Neden ki yapýþtým, çekemem böðrümü?
Sen de tümden kaçýrdýn, kör yüreðini
Bütün isyanlarým , kalyonlarca derin
Dað bayýr haykýrdým, tüm ihmallerine
Kor olsam da hiç çýkmaz senin kaderin
Buzul gibi soðuk, kalsan da erine
Eriyip karýþmýþ senle tüm bedenim
Adanarak seni öyle sindirdim ki
Sadece senle ve sende tek kaderim
Sana içten senle öyle girmiþim ki...
Kýz, dön de bir bak maziye, aþk nerede?
Bilmez ki, içimde yangýnýn dansý; sen
Köz ettin ufku, neden saldýn ebede
Yaðmurunla kurudu aþk, ah bir bilsen!
Sevda selidir deyip bir içe girsen
Kahýr içten yer, sen de baðrý oyarsan
Yâr özlemle, bana bir aþkým da desen
Canýn mý çýkar beni sýcakça sarsan?
Sanki de ben yoðum, senle ben olmuþum
Sabah akþam karþýmda olan bir tek sen
Senle bir olmasam da kalbe oymuþum
Ayaðýn, yoldaki sesi de ... Sade sen
Aðla ezeli ve ebedi maziye
Kalbim hep de atýyor… SEN… Sen… SEN… Sen... SEN
Seni rehber yaptým ben istikbal diye...
Geride tek kaldýk sadece... “SENVEBEN”
(17.05.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.