NÖBET
Korkma, ey milletim; sen rahat uyu,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Her Türk evladýnýn askerdir soyu,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
“Su uyur, düþmaným uyumaz! ” der de,
Gözlerim haini, gözler siperde,
Doðuda, batýda… Ben ki her yerde,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Kâinatý yakar, gözümdeki fer,
Dilimden hiç düþmez, “Allahüekber”
Anacýðým bana, bir duâ’n yeter,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Peygamber ocaðý, bu kutsal ocak,
Yâr kucaðý gibi, sýcak mý sýcak,
Yüksel gökyüzünde, yüksel ey sancak!
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Asla vatanýma, etmem ihanet,
Bir kurþunla þehit düþersem þayet,
Eþim, çocuklarým Hakk’a emanet,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Ülkem garip, mahzun olmasýn diye,
Yurduma düþmanlar dolmasýn diye,
Bayraðýmýn rengi solmasýn diye,
Gece gündüz her ân, nöbetteyim ben…
Mehmet KAHVECÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.