Aruz Allah'ım

Allah’ým, sen her þeyin üstündesin,
Her zaman Allah diyen gönlüm ‘desin,

Yansa gönlüm, âþk’ la Allah aþkýna,
zevk_ alan gönlüm yanarken, gülmesin.

Allah’ým kalbim de aþk var kor gibi,
Aþk yüzünden yandý gönlüm, neylesin.

Ýçtiðim içkim þarap, gönlüm harap,
Allah’ým dert verme, sen gönlümdesin.

Daðlarýn var, baðlarýn var yemyeþil,
Sevdi gönlüm aþkla, sen gönlümdesin.

Dil döküp aðlar, hüzünden yerle gök,
Aþk_ý bulmuþ sevda çekmiþ, neylesin.

Bir yolun var, hâr’la güller ektiðin,
Hâr benim olsun yeter, her yol senin.

Þeyda oldum Allah’ým, ben sevdana,
Çöl senin daðlar senin, yer gök senin.

Dehr_i yokken, sen yarattýn bizlere,
Sen büyüksün Allah’ým, yer gök senin.

Neylesin nâlân_ olan gönlümde aþk,
Sanki kor olmuþ yakar, kor köz senin.

Allah’ým uðrunda ölsem gam deðil,
Verdiðin can kan senin, dünyam senin.

Ey gönül ýrmak mý oldun, çaðlayan,
Durmadan nâlân_ edersin, sanki sen.

Yüksel’im hardan yanan Allah kerim,
Yandýðým aþk her daim, Allah derim.

Mesnevi aruz kalýbý:
( Fâ i lâ tün- Fâ i lâ tün - Fâ i lün’)

A.Yüksel Þanlý er
14 Mayýs 2010-05-14
Antalya





Þeyda mecnun
Diken: Hâr
Dünya: Dehr

Hava: âb (F.)
Huzura kavuþmak: âbâd olmak
Irmak: âbdâr
Irmak: âbdâr

Irmak: âbdâr
Ýnleyen: Nâlân, zâr

Sosyal Medyada Paylaşın: