Sevgiliciğim

Seni düþünüyorum seni,
Yüreðimde bir ümit,
Gülüþlerinle, bakýþlarýnla…
Seni düþünüyorum seni.

Saatin bu gecikmiþliði,
Duvarlarýn beni alaþaðý ediþi,
Ruhsuz mazbutluðum,
Duygusuzluðum, bilemeyiþim,
Bilmeyiþim aþktan eski,
Senden önce yaþamamýþlýðým.

Yoðun duygularým, yorgun deðilim.
Sana yazýyorum, kolay mý sevgilim!
Elimdeki kalem beni yazýyor,
Beni sana yazmak nasýldýr bilmiyorum.
Önceleri titreyen ellerim þimdi titrerse mustarip;
Varlýðýn anlatýlmaz, yaþamdýr, yokluðun garip…

Seni düþünüyorum seni, deli.
Odamda resmin suskun,
Ben suskunum, zaman geveze.
Ah diyorum ah, ne zaman gelecek!

Yollarýna yorgun ayaklarýmla basmadým.
Senden gelen hiçbir þeye baþka isim takmadým,
Yaþadým, doymadým, doyamadým…
Sevgilim, sevgiliciðim.

Yanýmdaki halin, ellerimi tutuþun…
Mutluluðum, seni seviyorum.
Bir de tavlada bana yeniliþin var, þaþkýn.
“Zar tuttun” deyiþin, hile yaparken yapmýyor gibi yapýþýn.

Seni seviyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: