...MUTLULUĞU SENLE MAZİ...
AZAP
...MUTLULUĞU SENLE MAZİ...
Bir şeyler oluyor!
İçim niye kabarıp da, boşalıyor!
Bana da neden, bunca işler oldu
Benzim de, sarardı da soldu
Acı ile yoğruldu.
Sus!
Duyulmaz aşk sesi, kulaklarım mı ağır ne?
Görmez sevgilerde ki aşkları, bir türlü gözlerim
Hayaller de miyim ne?
Ellerim de, ne çok biçare
Nedir ki çare?
Gönlümde mi, garip bir yangın var?
Sen bende misin, yoksa serapta mıyım?
Üstümü ıslatan yağmur mu, gözyaşlarım mı?
Ağlıyor muyum?
Ey deli biçare, sen ancak benle varsın
Benimle ancak, bir ummansın
Bensizliği, kendine ati olarak seçerek değil
Sen bende kal ve hayata benimle eğil
Sen tek benim, maşukumsun
Benim olmaya, sen pranga da mahkûmsun
O mazi ağaç altında, imana gelip sevmeye
Kırlarda önümce kaçıp, yalandan düşmeye
Sen evimde, çocuklardan da çok sen çocuğumsun
Kapımı; tüm benliğinle görkemle sahiplenen
Kapı eşiğinde, özlemle bekleyen
Anımsın
Canımsın
Yegâne gardiyanımsın...
Dur!
Bir ses var
İçten biri haykırmakta
Nedense
Aşkım mı, der bana?
Söyle
Ben delilerin delisi miyim?
Külhan yetimi miyim yoksa?
Yoksa içimden mi taşarım?
İçimden ateşler yansa
Mecrasız aşarım
Tek senle, coşarım
Şaşarım!
Sen
Dışımda kaldın, bense senin ta içinde
Ya sen bana veya ben sana, müebbet
Acılarla açtım yüreğimi, çok yalvardım Yaratana
Ben bende miyim, yoksa hayallerde mi?
Sarıldım sevi diyerek, geçmişteki hatıralara
Ya sonra?
Akıttın içime ateşlerini, bir bir sen kendince
Sesim mi kısıldı, yoksa sen mi çekip aldın sessizce?
Ölüm; içimde bir bilmece
Tüm bunları ben, acaba yaşadım mı ki?
Sanki yaşamışım ki?
Nedendir?
Bunca eziyet, cefa da niye?
Acılarının kördüğüm boğumları içinde
Yaşarım ben, ölesiye
Mutluluğu senle ’MAZİ,’ hüsranları da benle ’ATİ ’diye...
(13.05.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.