Dünyayý sonsuz bir yer sandýlar. Saraylar kurup hava sattýlar. Para deyip insanlarý köle yaptýlar. Sömürücü düzenin bey babalarý.
Yaþantýlar dünyada doksaný geçmez. Varlýðýn hayatta kimseye kalmaz. Yanlýz gideceksin buradan oraya. Sömürücü düzenin bey babalarý.
Hayatýn sonunda ölüm de vardýr. Altýnýn sarayýn dünyada kalýr. Sömürdüðün varlýk sana bin kahýr. Sömürücü düzenin bey babalarý.
Meleklere verecek rüþvetin yoktur. Kölelerin burada, servetin nerde? Belki insanlara olursun ibret. Çýkarsýz dünyayý orda anlarsýn. Sömürücü düzenin bey babalarý.
GAFÝL Sosyal Medyada Paylaşın:
gafil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.