SEVDALIYIM ANADOLUM

Toprak deyince atam anam anlarým.
Ondan uzak kalýnca hasretinden yanarým.
Sen o kadar kutsalsýn ki, anlatmalar yetmez buna.
Kelimeler kifa etmez, kalemler yazsa bile.

Güneþlidir dört bir yanýn, daðlarýnda kýþ beslenir.
Denizlerin mas mavidir. beyaz yelken kýz gizlenir.
Ovalarýn yeþil, sarý, mavi gölde kaz nazlanýr.
Ormanlarýn yem yeþildir,çakal bakar ceylan gezer.

Bizde vardýr toprak nehir, çiftliklerde at beslenir.
Daðlarýnda mera çoktur, koyun meler, kuzu güler.
Rüzgarlarý bile hoþtur, bazen eser bazen sustur.
Nehirlerin hepsi çoþkun, sular akar, toprak tutar.

Toroslarda çiçek açtý. Kaçkarlarda kayak çoþtu.
Dünya elbet buna þaþtý.Kýþý vardý, gülü açtý.
Dört mevsimin senin vardý, kýþta açan yaz çiçeði.
Güzel ülkem caným ülkem, ancak anlatabilmiþem.

Engin sevdi ülkesini, dolaþtý her bir yerini.
Daðda ki çobanýn da, sevdasýna oldu dünür.
Kavalda ki melodiye, türkü tuttu akan nehir.
Anam anam Anadolum, bu canlar da senin kulun.


GAFÝL

Sosyal Medyada Paylaşın: