niyetsiz dualarýn
merhametine düþmüþ yalnýzlýðýmýz
söylem baþýna
emir kipi sonuna gelir gibi
geldik galeyana
isimsiz cümlelerin
sözcüklerini yok ettik
kendime söyleyemediklerimi
dudaklarýmýn kenarý anlattý
aðlama artýk
ikimiz de bu savaþta kaybettik
ve bir cevapsa eðer
uydurulmuþ hikayeler sayfasýna býraktým
bütün nedenleri
ne vakit birini sevsen düþ diye
düþeceksin peþinden
ýþýða giden kelebekler gibi
kanatlarýndan damlayacak kan
bu þehrin korkaklýðýný boyayacak akan
kayýp ezan sesleri yürürdü peþinden
hiç kýlýnmamýþ namazlar kalabalýðý
eksildiðim ruhuna okurdu Fatihalarý
derin bir ses ver kendine
dönerken ayaklarýn geçmiþe
ört üstünü kalabalýklarýn
ve bir cevapsa eðer
yan etkisi meçhûl sevmelere astým
“kiminle” diye baþlayan ihaneti
tütsülenmiþ ellerinde
ayrýlýk kokan baharlarý oyaladýn
aþk sesi sen sesine karýþýrken limanlarda
dalgalar oynaksý duruþunu ýslattý
iþte bu beni yanýlttý
kör kuyularda zamansýz bir intihara
üvey anne muamelesi yapmýþtýn
oysa sen de emzirmiþtin bir piç
öperken gözlerin bir hiç
sana atfedilen beddualarýn
tescilli bir gerekçesi vardý kalbimde
ve bir cevapsa eðer
aþk koskocaman bir soru iþareti
ikimizin de bilmediði…