Kendimden kendime düþerken Beni kendimde doðrultacak var mý Sözcüklerimi yarým yamalak seçerken Bir ölüm bu kadar yakýn
Bir sabah koþtum sana ’ Efsa ’ Gözlerimden çocuklar topladým sana Sahil boyu uzandý mavilikler Saftý duruþu yalnýzlýðýmýn Daha içine suskunluk katýlmamýþtý Çýðýrtkan bir ses ile baðýrýyordum Bana bak efsa ! Bana bak ...
Kýsýk ateþte ayrýlýk
Gözlerin bu gece ay’a mý gebe Yýldýz takmamýþsýn saçlarýna Ellerin nakarat nakarat Yalnýzlýðýn çizgisinde Bu ölen ben miyim efsa Kan doðrama yüreðime Sevdan helaldi kursaðýmda Acý yutkunsam da sözlerinde Daha suyunu içecektim Efsa
Bir nil boyu uzadým yollarýndan Þivesi farklý sözcükler kurdum Ben aþk’a renk körüydüm Sen ise renksizdin Yaðmur yaðýyordu saçlarýna Tel tel ayrýlýyordu þehir ayak uçlarýndan Erbain zamanlarda ölümü sahneliyorduk Durgundu zaman Saatler dakikalarý gözden çýkartmýþtý Daha ayrýlýk suresi dolmamýþtý
Aylarý bölerken Mevsimlere göre Bize düþmemiþti bir mevsim Ne garip deðil mi Efsa Ölüme beþ kala düþmüþtük Aþk Sularýna
Özler misin sende beni efsa Kur bir masal bize Tek kiþilik olsun Dar bir mahsen seç efsa Kuþlar göçerken adýný söylesin Caným gözlerinde son bulsun Azrail gelsin senin kýnýnda Gülerim be efsa Gülerim gözlerine doðru Can atarým al canýmý
Öldüm efsa Düþür beni rahminden At sonra sularýna Düþeyim sabilerin göðsünden Bak efsa Ölümü özledim Annem gibi sevdan da...
Muhammed Yalçýnkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşlerim_Kiralık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.