yAKAMOZLARMI gÜNAH

Gözlerim kapalý
Ruhum yakamozlarý dinlemede
Tek kiþilik günahlarýn müptelasý olmuþum
Baþým kahverengi þiþede

Sahildeki kalabalýk taþlar
Az ilerde oturan deniz fenerinin bacaklarý
Ve göðüsleri
Ve elleri
Dudaklarý ve gözleri…

Aydýnlatýyor içimi
Ýnadýna koyuyum.
Bakýyorum þehvetle,
Yalaným yok.

Isýtmýyor koynumda örtülü meltem
Üþüyorum.

Gelsen!
Bir geceyi çekip üstüme
Belini yanaþtýrýp þöyle
Sokulsan daraðacýma

Göðsümde sayýlacak yüzlerce kýl tanesi
Ve bir âlem
Ve baþkoyanlar
Ve kaldýranlar
Gözyaþlarý ve salyalar var.

Sonra, seviþiriz ordan burdan
Biraz ýsýnýrýz
Dokunuruz biraz
Biraz kum kaçar donumuza
Biraz deniz suyu aðzýmýza
Gözümüze yakamoz
Gönlümüze ateþ

Biz bize, kim duma
Tanýma sabaha
Bakma yüzüme

Gidersin korkularýn bitmeden
Yüzünü bir bahara çevirip
Koynundan yýldýzlar saçýp
Gerçeklerden ve yalnýzlýktan kaçýp

Ama þimdi gel,
Kendi günahýný yaþa
Eþ koþma beni
Yükleme bir anlam
Onlar deðilim
Ötekilerdenim
Sendeyim iþte

Al bu geceyi içine
Ve yeniden doður beni, kendini,
Günahlarýmý.



tAhmAz
Sosyal Medyada Paylaşın: