Karaysa da gözlerin, siyahsa da saçlarýn, Ben seni evvel ezel, “Çakýr” diye tanýrým. Gidip yaban ellere, el olduðunda yarýn, Bir ben seni bu adla, anacaðým sanýrým.
Ýþte o gün Çakýrým, baðým gülsüz kalacak, Bitecek mutlu bahar, tüm çiçekler solacak, Biliyorum aþkýmýn sonu hüsran olacak, Mahþere dek içimi, yakacaksýn Çakýrým!
7 Eylül 1985 – Cumartesi / Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.