Gelenekten kopmadan nasýl çaðdaþ olunur?
Bu soruya elbette, makûl cevap bulunur!
Çettepesi’nde mukim, cüsseli iki adam,
Ne kaygýlarý vardýr, ne bir tasa, ne de gam!
Gözü pek iki yiðit, kavgalarý pek yaman;
Kocali Halil Çavuþ, ve Kocali Süleyman!
Ýnternet daha yokken, “Çet” iþine girmiþler,
“Çettepesi” ismini, bu muhite vermiþler!
Binek hayvanlarýný, güreþtirip gülerler,
Dokuz yüz seksenlerde, yaþlarý da ilerler!
Birer traktör alýp, tarlalara koþarlar,
Kara saban devrini, bu sayede aþarlar…
Fakat güreþtirmeye bulunmayýnca boða;
Zevklerine yenilip bakmazlar aza çoða!
“Boða yoksa hanede, güreþmez mi traktör? ”
Tarihe geçecekler, muhabbeti þimdi gör!
Ýki motor kapýþýr, Abit Damý yanýnda;
Müsabaka kýzýþýr, pehlivan alanýnda!
Kafa kafaya toslar, traktörler nihayet;
Büyük arýza çýkar, masraflar çoktur gayet!
Tamirci çaðýrýrlar, Ahmet Usta belirir;
Usta durumu görür, kýzgýnlýktan delirir!
“Yahu bu adamlarýn, dünyada yoktur eþi;
Hiç olacak þey midir, traktörün güreþi! ”
Ustanýn tepkisine, gülüp alay ederler;
“Kafan basmýyor senin, zevksiz adamsýn” derler!
“Farlarý göze benzer, homurtusu boðaya,
Arada toslaþsýnlar, zararý yok doðaya! ”
“ Geleneðe baðlýyýz, müsabaka bu yüzden,
Üstelik farký yok ki, traktörün öküzden! ”
Halil GÜLÞEN